Bezpieczny Bank nr 3 (76) 2019, s. 130-145
https://doi.org/10.26354/bb.7.3.76.2019
Zbigniew Ofiarski
ORCID: 0000-0003-1675-933X
profesor w Instytucie Nauk Prawnych Uniwersytetu Szczecińskiego
Rejestr pośredników kredytu konsumenckiego formą ochrony prawnej konsumentów
Register of consumer credit intermediaries as a form of legal protection of consumers
Streszczenie
Wprowadzony od 2017 r. obowiązkowy wpis pośredników kredytowych do rejestru publicznego, prowadzonego przez Komisję Nadzoru Finansowego, jest kolejnym efektem prac legislacyjnych zmierzających do poprawy ogólnego poziomu bezpieczeństwa na rynku kredytów i pożyczek udzielanych konsumentom. W opracowaniu przeprowadzono szczegółową analizę regulacji prawnych warunkujących wpis do rejestru, a także dorobek doktryny prawa. Celem jest wykazanie, że wpis do rejestru ma charakter konstytutywny, ponieważ od niego uzależniono możliwość podjęcia działalności w zakresie pośrednictwa kredytowego, prowadzonej w sposób ciągły, zorganizowany i odpłatny, a więc mającej znamiona działalności gospodarczej. Kolejnym celem jest ustalenie, że działalność pośredników kredytowych ma charakter działalności regulowanej w rozumieniu ustawy – Prawo przedsiębiorców. W konkluzji oceniono, że wprowadzenie obowiązkowego wpisu do rejestru umożliwiło uporządkowanie tej części rynku pożyczkowego oraz poprawę bezpieczeństwa konsumentów korzystających z usług pośredników kredytowych.
Słowa kluczowe: pośrednik kredytowy, rejestr publiczny, konsument, kredyt konsumencki
Abstract
Introduced in 2017, the obligatory entry of credit intermediaries into the public register, kept by the Polish Financial Supervision Authority, is another result of legislative work aiming at improving the general level of security on the market of credits and loans granted to consumers. The study carried out a detailed analysis of legal regulations determining the entry in the register, as well as the legal doctrine. The aim is to demonstrate that the entry in the register is of a constitutive nature, since the option of loan brokerage carried out on a continuous basis, organized and paid, and thus having the characteristics of a business activity, depends on it. Another goal is to establish that the activities of credit brokers are regulated activities within the meaning of the Entrepreneurs Act. To sum up, it was assessed that the introduction of a mandatory entry in the register made it possible to organize this part of the loan market and to improve the safety of consumers using the services of credit intermediaries.
Key words: credit intermediary, public register, consumer, consumer credit
JEL: G21, G23, K230
Bibliografia
Bielski P., Glosa do uchwały SN z dnia 16 września 2010 r., III CZP 44/10, „Glosa” 2012, nr 1, s. 58-68.
Fedorowicz M., Postanowienia ustawy z dnia 23 marca 2017 r. o kredycie hipotecznym oraz o nadzorze nad pośrednikami kredytu hipotecznego i agentami oraz rekomendacji S Komisji Nadzoru Finansowego a zapobieganie kryzysom bankowości hipotecznej, „Studia Prawa Publicznego” 2017, nr 4 (20), s. 9-31.
Frąckowiak J., Instytucje prawa handlowego w kodeksie cywilnym, „Rejent” 2003, nr 6, s. 15-40.
Górska K., Forma pisemna w obrocie gospodarczym po nowelizacji kodeksu cywilnego, „Kwartalnik Prawa Prywatnego” 2004, nr 1, s. 117-130.
Jacyszyn J., Przedsiębiorca w regulacjach prawnych, cz. I, „Edukacja Prawnicza” 2015, nr 4, s. 26-29.
Jasiakiewicz M., Jeszcze o pojęciu przedsiębiorcy – polemika, „Przegląd Prawa Handlowego” 2005, nr 5, s. 55-58.
Kaczanowska I., Pojęcie pośrednictwa kredytowego do celów zastosowania zwolnienia od podatku VAT, „Serwis Monitora Podatkowego” 2008, nr 1, s. 3-5.
Mostowik P., Uwagi dotyczące rozwoju prawa konsumenckiego na tle nowelizacji kodeksu cywilnego z 2003 r., Radca Prawny” 2003, nr 4, s. 37-46.
Naworski J. P., Przedsiębiorca versus konsument w prawie polskim, „Studia Prawa Prywatnego” 2018, nr 1, s. 28-52.
Rejdak M., Definicja konsumenta w rozumieniu kodeksu cywilnego, „Rejent” 2006, nr 1, s. 118-135.
Rządkowski M., Pojęcie konsumenta a umowy mieszanego użytku w prawie polskim, „Monitor Prawniczy” 2016, nr 17, s. 925-931.
Srokosz W., Status prawny pośredników kredytowych, „Prawo Bankowe” 2001, nr 2, s. 54-66.
Waliszewski K., Zmiany w pośrednictwie kredytowym w Polsce w wyniku implementacji dyrektywy hipotecznej, „Rozprawy Ubezpieczeniowe. Konsument na rynku usług finansowych” nr 24 (2/2017), s. 3-17.
Waliszewski K., Przewidywany wpływ dyrektywy hipotecznej na rynek pośrednictwa i doradztwa kredytowego w Polsce – studium teoretyczno-empiryczne, „Finanse. Czasopismo Komitetu Nauk o Finansach PAN” 2016, nr 1 (9), s. 181-208.
Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r. poz. 1025 ze zm.).
Ustawa z dnia 27 lipca 2002 r. Prawo dewizowe (Dz. U. z 2019 r. poz. 160).
Ustawa z dnia 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 1530 ze zm.).
Ustawa z dnia 21 lipca 2006 r. o nadzorze nad rynkiem finansowym (Dz. U. z 2018 r. poz. 621 ze zm.).
Ustawa z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. z 2018 r. poz. 1044 ze zm.).
Ustawa z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim (Dz. U. z 2018 r. poz. 993 ze zm.).
Ustawa z dnia 15 grudnia 2017 r. o dystrybucji ubezpieczeń (Dz. U. z 2018 r. poz. 2210 ze zm.).
Ustawa z dnia 6 marca 2018 r. o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i Punkcie Informacji dla Przedsiębiorcy (Dz. U. z 2018 r. poz. 647 ze zm.).
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/48/WE z dnia 23 kwietnia 2008 r. w sprawie umów o kredyt konsumencki oraz uchylająca dyrektywę Rady 87/102/EWG (Dz. Urz. UE.L Nr 133, str. 66 ze zm.).
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/17/UE z dnia 4 lutego 2014 r. w sprawie konsumenckich umów o kredyt związanych z nieruchomościami mieszkalnymi i zmieniająca dyrektywy 2008/48/WE i 2013/36/UE oraz rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 (Dz. Urz. UE.L Nr 60, s. 34 ze zm.).
Pełny tekst artykułu w pdf:
