Zgodnie z Rozdziałem VI Tytułu IV dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE z dnia 15 maja 2014 r. ustanawiającej ramy na potrzeby prowadzenia działań naprawczych oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych organy przymusowej restrukturyzacji są zobowiązane do opracowania planów przymusowej restrukturyzacji i grupowych planów przymusowej restrukturyzacji (…) („dyrektywa BRR”) organ przymusowej restrukturyzacji w postępowaniu jest uprawniony m.in. do czasowego zawieszenia:
- realizacji niektórych zobowiązań podmiotu w restrukturyzacji (art. 69 dyrektywy BRR),
- prawa do realizacji zabezpieczeń udzielonych przez podmiot w restrukturyzacji (art. 70 dyrektywy BRR),
- prawa do wypowiedzenia umowy, stroną której jest podmiot w restrukturyzacji (art. 71 dyrektywy BRR).
Przywołane regulacje dyrektywy BRR zostały implementowane od krajowego porządku prawnego w art. 142-144 ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji („ustawa o BFG”).
Na potrzeby m.in. realizacji wskazanych powyżej uprawnień organ przymusowej restrukturyzacji musi dysponować aktualnymi i szczegółowymi danymi dotyczącymi umów o instrumenty finansowe, których stroną jest podmiot w restrukturyzacji. Ww. potrzeba informacyjna jest realizowana poprzez nałożenie na podmioty obowiązku prowadzenia szczegółowego rejestru instrumentów finansowych. W ustawie o BFG obowiązek ten został określony w art. 88.
Minimalny zakres informacji, jakie powinien zawierać rejestr, został określony w rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2016/1712 z dnia 7 czerwca 2016 r. uzupełniającym dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE ustanawiającą ramy na potrzeby prowadzenia działań naprawczych oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych określających minimalny zestaw informacji dotyczących umów finansowych, które to informacje należy uwzględnić w szczegółowym rejestrze, oraz okoliczności, w jakich należy nakładać ten wymóg. Europejski Urząd Nadzoru Bankowego oraz Komisja (UE) odstąpiły natomiast od określania technicznych aspektów przekazywania informacji. W związku z powyższym ustawodawca krajowy w art. 88 ust. 3 ustawy o BFG upoważnił ministra właściwego ds. instytucji finansowych do wydania rozporządzenia, w którym określone zostaną szczegółowe wymogi dotyczące przekazywania Bankowemu Funduszowi Gwarancyjnemu informacji z rejestru przez podmioty. Na tej podstawie Minister Rozwoju i Finansów wydał rozporządzenie w sprawie rejestru instrumentów finansowych.
Zgodnie rozporządzeniem MRiF podmioty przekazują do Funduszu wypełnione formularze sprawozdawcze w formacie XML za pośrednictwem kanału teletransmisji.
Pliki xml powinny być zgodne ze schematami XSD, które są dostępne pod poniższym linkiem:
Załącznik Nr 1 do Rozporządzenia
Uwaga
- W przypadku pól, w których wyrażane są wartości procentowe, istnieje możliwość uzupełnienia pola z dokładnością do czwartego miejsca po przecinku;
- W przypadku gdy elementowi schematu xsd nie można przypisać wartości, a jest on wymagany:
- elementom typu tekstowego należy przypisać pusty ciąg znaków
- elementom typu innego niż tekst (xs:string), które mają atrybut xs:nillable należy przypisać atrybut xsi_nil=”true”, a wartość pozostawić pustą.
Obecność atrybutu xsi:nil wymaga podania w pliku xml definicji przestrzeni nazw xsi:
xmlns:xsi=http://www.w3.org/2001/XMLSchema-instance.
W przypadku wystąpienia wątpliwości lub problemów prosimy kierować zapytania do następujących osób:
Wsparcie merytoryczne: tel. 22 58 30 719, 22 58 30 764
Wsparcie techniczne: tel. 22 58 30 967, 22 58 30 946
